Περί μεταναστών απεργών πείνας...

Του Ιωάννη Πινακουλάκη

 

Στις 25 Ιανουαρίου του 2011, 300 Ασιάτες λαθρομετανάστες ξεκίνησαν απεργία πείνας απαιτώντας – άκουσον, άκουσον – να έχουν, λέει, άμεση νομιμοποίηση της λαθραίας παρουσίας τους και ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα με τους έλληνες πολίτες!!! Τώρα για το αν αυτές οι απαιτήσεις είναι δικές τους ή τις έφτιαξαν οι «αλληλέγγυοι» (θα εξηγήσω στη συνέχεια του άρθρου γιατί χρησιμοποίησα εισαγωγικά) που τους υποστηρίζουν, δεν μπορώ να το γνωρίζω. Αυτό που ξέρω είναι ότι στην πρώτη μόλις παράγραφο της διακήρυξης της απεργίας τους αναφέρεται ότι η Δύση καταληστεύει τον τόπο τους, έχοντας απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί (το εκεί είναι από όπου ήρθε ο κάθε ένας από αυτούς) – λες και η Ελλάδα φταίει σε οτιδήποτε για την κατάντια τους – και ότι δεν έχει σημασία το αν αυτοί ήρθαν νόμιμα η παράνομα...

Όποιος έχει ελάχιστες γνώσεις ιστορίας μπορεί να κατανοήσει ποιοι ευθύνονται για την όποια άθλια κατάσταση στις χώρες προέλευσης αυτών των ανθρώπων. Αυτοί που καταλήστεψαν τις χώρες τους είναι (κυρίως) οι Άγγλοι, οι Πορτογάλοι, οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, οι οποίοι είτε τους κατέστρεψαν με πόλεμο είτε τους ρούφηξαν μέχρι το μεδούλι ότι πολύτιμο είχαν στις χώρες τους κατά τη διάρκεια αποικιοκρατιών. Εμείς ως Έλληνες, τίποτα δεν χρωστάμε σε αυτούς τους ανθρώπους (το αντίθετο μάλιστα). Παρ’ όλα αυτά, επίσης ως έλληνες, διδασκόμενοι επί γενεές γενεών για τον ξένιο Δία και την αρετή της ηθικής και της αγάπης, πολύ ευχαρίστως οι περισσότεροι από εμάς θα ήθελαν να εκτείνουν μια χείρα βοηθείας όποτε και όσο μπορεί ο καθένας. Το θέμα είναι ότι στην παρούσα κατάσταση της χώρας, αυτό είναι αδύνατο. Ειδικά δε όταν η έλευσή τους γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις παράνομα δια μέσω της αξιότιμης φίλης και γείτονος χώρας Τουρκίας. Δηλαδή για να καταλάβω και εγώ που μπορεί να είμαι και λίγο αδαής, εάν πάω ακάλεστος στο σπίτι κάποιου, σπάσω την πόρτα και μπουκάρω μέσα, αυτός υποχρεούται να με φιλοξενήσει; Και αν τελικά με φιλοξενήσει και καλέσω στη συνέχεια τους φίλους μου θα πρέπει να φιλοξενήσει και αυτούς;

Κατά δεύτερον, να με συγχωρήσουν οι λαθρομετανάστες και οι αλληλέγγυοι, αλλά έχει μεγάλη σημασία το αν ήρθαν παράνομα ή όχι. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο κρίσης και γενικής αναταραχής η οποία έχει στερήσει την εργασία από πολλούς έλληνες αδελφούς και μας είναι δύσκολο να συντηρήσουμε ακόμη και τους εαυτούς μας. Έπειτα, η χώρα μας έχει μόλις 10.000.000 περίπου κατοίκους και , ως εξυπακούεται από κάθε λογικό όν, όσο μικρότερος είναι ο γηγενής πληθυσμός, τόσο μικρότερος είναι ο αριθμός μεταναστών που μπορεί να εισέλθει χωρίς να προκαλέσει δημογραφικό, πολιτισμικό, θρησκευτικό και γενικότερα κοινωνικό πρόβλημα. Ιδιαίτερα δε, αν αναλογιστούμε το ποια φίλη γειτονική χώρα κρύβεται πίσω από αυτήν την ανεξέλεγκτη εισροή ψυχών και ποιόν στόχο ευελπιστεί να επιτύχει.

Βέβαια τις τελευταίες μέρες της απεργίας πείνας των (λαθρο)μεταναστών, το παιχνίδι χόντρυνε πέρα από κάθε λογικό όριο. Τα συμφέροντα που κρύβονται (ή μάλλον κρύβονταν, διότι τώρα αναδείχτηκαν πέραν πάσης αμφιβολίας) πίσω από την απεργία είναι τεράστια – αρκετά μεγάλα ώστε να αποτελέσουν εθνικό κίνδυνο.

Πολλοί μετανάστες θέλησαν, σύμφωνα με μαρτυρίες επιφανών ανθρώπων, να διακόψουν την απεργία και να σιτιστούν, μα οι «αλληλέγγυοι» τους το απαγόρευσαν, κάνοντας κάθε τι δυνατό προκειμένου να τους εμποδίσουν (μέχρι και που τους έκλεψαν πιάτο με φαγητό από δωμάτιο νοσοκομείου)! Θέτουν τις ζωές ανθρώπων σε κίνδυνο για να χορτάσουν οι ίδιοι τις ανθελληνικές καταστροφικές διαθέσεις τους.

Τώρα βέβαια ο νοήμον άνθρωπος δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί: γιατί να το κάνουν αυτό οι «αλληλέγγυοι»; Δεν βρίσκονται εκεί για να τους βοηθήσουν; Και την απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις την έχει ήδη δώσει η πουτά… εεε… η κυρία Α. Αλ Σαλέχ (η επιδεικνύουσα τα ελκυστικά οπίσθια της στη φωτογραφία), απειλώντας ότι  «θα ξανακαεί η Αθήνα» εάν δεν τους νομιμοποιήσουμε και τους δώσουμε ότι ζητάνε!!!

Μα το θέμα εξακολουθεί να κρύβει περισσότερα υπό της επιφάνειάς του. Η απεργία πείνας (με τις Hollywoodιανές σκηνές λιποθυμίας κτλ.) έχει συγκλονίσει τον κόσμο πολλών άλλων χωρών, στις οποίες οι άνθρωποι (και με το δίκιο τους, γιατί δεν μπορούν να ξέρουν την αλήθεια όταν η κυβέρνηση δεν προσπαθεί καθόλου να επηρεάσει την διεθνή κοινή γνώμη, αφήνοντας κάθε προπαγάνδα να διαδίδετε ανεξέλεγκτα, παρ’ όλο που η συγκεκριμένη δεν προέρχεται από τους ίδιους) σίγουρα θα σκέφτονται το πόσο απάνθρωποι είναι οι έλληνες που αφήνουν τόσες ζωές να χαθούν.

Η χαριστική βολή θα δοθεί όταν και αν κάποιος από αυτούς πεθάνει, δίνοντας την ευκαιρία σε ανεγκέφαλους αναρχικούς και όλο το κακό συναπάντημα (μαζί και μετανάστες πιθανότατα) να βγούνε να τα σπάσουν  ͘ όλα όσα θα ακολουθήσουν από εκείνο το σημείο και έπειτα τα έχουμε ξαναβιώσει, αλλά αυτή τη φορά υπάρχει κίνδυνος να είναι πολύ χειρότερα (μακάρι να έχω άδικο).

Αυτό που προσωπικά με μπέρδεψε, είναι τα αποτελέσματα των εξετάσεων των μεταναστών, σύμφωνα με τα οποία η υγεία των απεργών είναι αρκετά καλή ώστε να μη δείχνει σημεία πείνας! (Σύμφωνα με τις δηλώσεις των: Δρ Αναστάσιος Σπαντιδέας, κος Θεόδωρος Γιάνναρος, κα Βασιλική Παλιμναίου και κος Άρης Μουσιώνης). Αφού λοιπόν, σύμφωνα πάντα με τις εξετάσεις, οι λαθροαπεργοί έχουν σιτιστεί, μόνο δύο πιθανά σενάρια μου έρχονται κατά νου:

1.       Οι ιατροί που τους εξέτασαν ψεύδονται.

2.       Οι «αλληλέγγυοι» που τους υποστηρίζουν και προστατεύουν δεν τους πρόσεχαν αρκετά καλά και έτσι οι απεργοί κατάφεραν να φάνε.

Προσωπικά δεν πιστεύω την πρώτη περίπτωση. Όπως και να έχει το θέμα είναι επικίνδυνο και ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι «παίζουν άτιμα». Πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή στο θέμα, κατά πρώτον γιατί περιπαίζονται ανθρώπινες ζωές και κατά δεύτερον, αν το δούμε τελείως κυνικά, επειδή έχει πάρει μεγάλη έκταση στα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης και έχει προκαλέσει τεράστιες ταραχές σε μια περίοδο όπου είναι ωφέλιμο να αποφευχθούν.

Υγ. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Θ. Τενέζος υπέβαλε τον εαυτό του σε ασιτία ως ένδειξη διαμαρτυρίας κατά των καρτέλ. Τότε ελάχιστοι ήταν αυτοί που γνώριζαν το θέμα και λιγότεροι αυτοί που τον στήριξαν στις συγκεντρώσεις. Θυμάμαι τη μητέρα μου που καλούσε κάθε μέρα τα κανάλια για να βοηθήσει τον άνθρωπο εκείνο μα δε νοιαζόταν κανένας. Λυπάμαι Θεόδωρε, δυστυχώς ήσουν Έλληνας.

Υγ2. Εκτεταμένα με το θέμα έχει ασχοληθεί το Αμύνεσθαι Περί Πάτρης, συστήνω να αναζητήσετε δημοσιεύματα του εάν το θέμα σας απασχολεί.